Het leven geeft hele ruime keuzes, durf jij ze te pakken?

Het leven geeft hele ruime keuzes, durf jij ze te pakken? Al de keuzes die het leven je biedt, elke dag weer. Pak je ze, durf je ze aan te gaan? Of sta je in het leven, van eng, eng, ik wil niet. Ik hoef het niet. En zo het leven te beperken tot datgene wat er is en als de dood zijn dat het anders wordt.

Ruimdenkend, geeft ruimte. Bekrompen denkend houdt vast en geeft beperkingen. Er is nog niemand geweest die gelukkig is geworden door vast te blijven houden aan wat er is. De mens staat dan stil en het leven roept juist om verandering. Mee te gaan in de flow. Door stil te staan, houd je de flow van het leven tegen. Dan ontstaat er dus een duidelijk conflict. Dan kun je zeggen, wat erg, ik heb een conflict, dat dit mij nu net weer moet overkomen. Of je zegt, wat fijn er gebeurt iets, ik ga het oplossen, ik ga er mee aan de slag. Deze mensen ervaren helemaal geen conflicten.

Het leven geeft zoveel ruime keuzes, waarmee jij als mens zoveel moois mag doen. Als je het zo maar wilt zien. Want zolang je het niet ziet, ben je bang voor keuzes te maken. Ben je bang dat je iets overkomt. Ben je bang om te kiezen voor datgene wat goed voor jezelf is.

Zo was er een vrouw op de chat van mediumchat 4all die lange tijd genoot van een, in haar ogen, mooie en oprechte vriendschap met een getrouwde man. Ze geloofde hem, ze wachtte op hem. Elke dag was er wel weer even een contactmomentje en daar teerde ze lange tijd op. Wat er diep van binnen in haar gebeurde, sloeg ze eerst geen acht op. Dat er een innerlijk conflict aan het ontstaan was, had ze niet door. Ze was blij met de aandacht.

Dat er dan vanzelf een moment gaat komen, dat je niet wilt. Dat je lijf en met name je hoofd de last die er is, niet meer kan dragen, is een gegeven. En in dat moment zit ze nu. Eerst totaal niet in de gaten hebbend dat ze een verkeerde keuze aan het maken was. Want wachten op iets, is altijd een verkeerde keuze.

Dat het leven hele ruime keuzes biedt, werd ineens zichtbaar. Ik ben afstand aan het nemen, dat is heel mooi. Alleen wat verstaan de meeste mensen onder afstand nemen? Ik zoek de ander niet meer op. Dat je er nog wel de hele dag mee bezig bent en dat nu juist niet de bedoeling is, neem je dus helemaal geen afstand van het geheel. Je doet iets, omdat je boos en geïrriteerd raakt dat datgene waar je voor kiest er maar niet van komt.

Dan komt er ook een moment dat je inziet dat de manier waarop je afstand neemt, helemaal niets oplost. Sterker nog, je wordt nog bozer en geïrriteerder, want wanneer gaat die ander nou eens de keuze maken? Want daar zit je op te wachten. Dat er nu iets in jou gebeurt, dat zie je niet. Schijnbaar is er een behoefte om afstand te nemen, de reden waarom, die hebben we nog niet door.

We maken een keuze vanuit verkeerde emoties. We maken een keuze, omdat we niet krijgen wat we willen en de keuze in handen hebben gelegd van de ander. Dat werkt niet, voor niemand niet en inmiddels zitten we er tot onze nek toe in en ervaren we emoties die niets meer met liefde te maken hebben.

Dan gaan de ogen open. Dan zien we ineens wat we aan het doen zijn. Dan gaan we zelf een keuze maken. En die keuze is de juiste keuze. Dat is een keuze gekozen vanuit de ruimte voor jezelf. Die ruimte gaat jou leren dat je je leven nooit meer door anderen laat bestieren.

Ze komt er nu ook achter dat hij helemaal geen keuze gaat maken nog. Hij heeft het principe nog niet door. Zij wel. Waar eerst hij voor haar een spiegel was, zijn de rollen nu omgedraaid. Gaat hij nog wel een keuze maken? Ben bang dat er voor hem een keuze gemaakt gaat worden, door zijn huidige partner en dan. Dan ligt het wederom niet aan hem, het overkomt hem. Geen idee hebbend dat hij zoveel ruime keuzes heeft. En dat de enige keus die een mens zou moeten maken is, zorg dat jouw keuzes jou een leven geeft waarin jij altijd de keuzes hebt.

Medium Claire

Datum: 30-03-'19

Terug naar overzicht