De verantwoordelijkheid overnemen van een ander

De verantwoordelijkheid overnemen van een ander, maakt jou zwak. Wel eens bij stilgestaan, hoe vaak we ons inzetten voor een ander als die problemen heeft en we deze voor de ander gaan oplossen. Dat we dan een gevoel van trots zijn ervaren en blij zijn voor die ander!

Dit gebeurt aan de lopende band. We doen het zelfs vanuit een soort automatisme. Het is ons geleerd, we hebben het overgenomen, we weten niet beter en toch, het overnemen van verantwoordelijkheden van een andere volwassene, kunnen we beter maar achterwege laten. Vroeg of laat kom je er zelf achter dat het telkens overnemen van wat een ander eigenlijk zelf zou moeten oplossen, jou verzwakt en de ander niets leert en blijft hangen in hetzelfde gedrag.

In relaties gebeurt het vaak. De vrouw die alles wel even regelt, met de meest goedbedoelde intenties, haar partner alles uit handen neemt. De volledige verantwoordelijkheid oppakt wat betreft het reilen en zeilen binnen het gezin. Dat dit in het begin gewaardeerd wordt en als normaal wordt geaccepteerd en niemand in de gaten heeft welk effect het op de langere termijn gaat hebben, komt bij niemand op.

De vrouw zal door alles wat ze doet en haar verantwoordelijkheid voor neemt, zichzelf hierdoor verzwakken. Want diep van binnen begint een proces van emoties zich op te stapelen. Die eerst wel voelbaar zijn, maar niets mee wordt gedaan. Dan nadrukkelijker op de voorgrond komen, als zijnde stemmetjes in het hoofd. Die stemmen in het hoofd daarna besproken gaan worden met een beste vriendin, maar niet met degene die het betreft, zichzelf!

Want het bespreekbaar maken met je partner, dat is dan vaak datgene wat we gaan doen. En we doen het op een manier dat we de ander verwijten overal de kantjes vanaf te lopen en jij degene bent die alles op zijn nek heeft. De partner op zijn beurt, nonchalant zal reageren en iets roepen in de trant van. Je wilde dit toch zelf, en nu ineens ga je mij verwijten dat ik niets heb gedaan!

De vrouw in dit verhaal verzwakt door alle verantwoordelijkheid naar zich toe te trekken en op een gegeven moment dit niet meer te willen. Het gebeurt ook bij kinderen. Ouders die hun kinderen, ook als ze ouder worden en juist moeten leren zelfstandig te worden en moeten leren hun eigen verantwoordelijkheid voor de dingen te gaan zien, alles voor de kinderen uit handen blijven nemen.

Kinderen vinden dit prima, zo hebben ze alle tijd voor leuke dingen. En als dan de moeder of vader vindt dat het zo niet langer kan, dat het kind ook wel eens een keer iets op kan pakken, begrijpen de ouders niet, dat het kind nergens zin in heeft en in hun ogen lui is.

Zie je dat alle verantwoordelijkheid op je nemen, je verzwakt? Dat het vele malen beter is de verantwoordelijkheid daar te laten waar die hoort en kinderen al jong leert hun eigen verantwoordelijkheid te laten zien. Dat de meeste ruzies die uitlopen op verwijten naar elkaar, door onszelf worden veroorzaakt. Dat we zelf alles in de hand wilde houden en ons dat zodanig verzwakt, dat we op een gegeven moment niet meer kunnen.

Tijd voor verandering. De taken verdelen. Met elkaar in gesprek gaan zonder bij de ander neer te leggen, dat het zijn schuld is. Er is geen schuldvraag. Zowel diegene die het zo heeft gedaan, als degene die het niet heeft gedaan, hebben allebei de status quo geaccepteerd.

Daarlaten wat niet van jou is, daarmee geef je jezelf rust en de ander zijn lessen op zijn pad. Die heb jij toch ook moeten leren en door ondervinding worden we wijs. Gelukkig kunnen we ons wenden tot Mastermediums op de chat van medium chat 4all, die ons heel graag uit de doeken doen waardoor een conflict is ontstaan en hoe je deze snel uit de weg kunt ruimen.

Medium Claire
 

---

Datum: 26-03-'19

Terug naar overzicht