1 + 1 = 5, prima, laat het er zijn

1 + 1 = 5, prima, laat het er zijn. Al vertel je mij dat 1 + 1 = 5, ik ben op een punt in mijn leven gekomen, dat dat er allemaal mag zijn. Want met elkaar in discussie gaan of 1 + 1 = 5 klopt ja of nee, daar ben ik achter gekomen dat dat alleen maar onderlinge strijd oplevert. Om die reden kun je mij alles vertellen, ik luister er naar, is het zinvolle informatie, dan zal ik aandachtig luisteren. Is het in mijn ogen niet zinvol, dan laat ik het er zijn en kan er niets mee. En mocht het zo zijn dat de conversaties allemaal gaan over 1 + 1 = 5 trek ik mij terug.

Iedereen komt op een punt in zijn leven dat die stopt met argumenteren. Het met elkaar in debat gaan en aan een ander willen laten zien, dat die gelijk heeft. In het leven zijn net zoveel waarheden als er mensen zijn. Zolang de ander mij in mijn waarde laat, mooie woordspeling, waarheid en waarde, en zolang de gesprekken waardevol zijn, mag alles er zijn.

Zodra gesprekken veranderen in, ik heb gelijk, want ik spreek de waarheid en de ander laat mij niet in mijn waarde zijn, zijn de gesprekken niet waardevol meer en kun je beter het contact beëindigen. Veel gesprekken gaan er over de ander te willen overtuigen, van hoe die het zelf ziet.

We voeren weinig tot geen gesprekken die er toe doen. Daar moet je de tijd voor nemen, daar ben je bereid in om tijd in te steken, omdat het fijn is, om met anderen goede en mooie gesprekken te voeren. Waarbij de een luistert, echt hoort wat de ander zegt. En we elkaars mening respecteren.

Merk op de chat van Medium Chat 4all dat er wel langzaam aan een kentering gaande is in de gesprekken die ik als medium met cliënten mag voeren. Meer en meer wordt er niet alleen meer gevraagd naar een toekomstvoorspelling. De mensen stellen ook vragen over zichzelf. Dat ze zien dat ze ergens in vast blijven zitten. Dat ze merken dat iets hun bezighoudt en ze graag handvatten willen krijgen om los te laten.

Al deze mensen zeggen met hun vraag, ik ben klaar om met een ander in debat te moeten gaan, of te argumenteren waarom ik bepaalde keuzes maak. Ik ben klaar mijzelf constant te moeten verdedigen voor hoe of ik het wil doen. Alleen blijf ik nog wel zitten, met een schuldgevoel, of dat het in mijn hoofd blijft rond zeuren, hoe kom ik daar van af.

De mens wil zijn leven leiden op zijn eigen manier, er is te lang sprake geweest van een bepaalde vorm van onderdrukking. En om die reden wil de mens ook zijn eigen waarheid spreken en daar niet door een ander op worden afgerekend. We hebben te lang gedaan wat van ons werd verwacht en komen er zo langzamerhand achter dat we ook meetellen en belangrijk zijn. En onze eigen waarheid er ook mag zijn.

In het dagelijks leven uit zich dit op velerlei manieren. Je bent met iemand in gesprek, je geeft jouw visie over iets en die ander zegt, dat klopt helemaal niet, het zit zus en zo. Jij denkt, ik zie het toch anders en dan kun je twee dingen doen.

Of je gaat er tegenin, dan doe je eigenlijk hetzelfde als diegene waarvan jij denkt dat die de waarheid niet spreekt. Of je geeft aan, prima, jouw waarheid is niet mijn waarheid, laten we dit laten rusten en elkaar respect geven.

Wil de ander dat niet, dan weet je eigenlijk dat de ander niet zover is open te staan voor de mening van een ander, voor jouw manier van leven en kun je beter afscheid nemen om ruzie en achterklap te gaan voorkomen.

Voorkom dan de ander zijn waarheid aan jou wordt opgedrongen, door aan te geven, prima, ik luister, nog even, wordt het mij te gek, verdwijn ik uit je leven, want om mij elke keer te moeten verdedigen tegenover jou, voegt niets toe in mijn leven.

Medium Claire

Datum: 02-05-'19

Terug naar overzicht