Probleemgedrag van kinderen

Probleemgedrag van kinderen, is een kreet om leiding. Veel ouders vinden hun weg inmiddels ook naar de spirituele hulplijn www.qmediumchat4all.nl. De vragen die gesteld worden gaan dan over kinderen die in de ogen van de ouders probleemgedrag vertonen en ze het zelf niet meer goed weten hoe ze hiermee om moeten gaan.

Respectloos gedrag
Ouders geven aan dat hun kinderen totaal geen respect ergens voor tonen en het zo respectloos van hun kinderen vinden, die grote mond die ze krijgen. Of helemaal geen rekening houden met het gezin. Compleet hun eigen gang gaan. Hun moeder als een soort verlengstuk zien en behandelen als een vriend of vriendin.

Zelfrespect ontbreekt
De ouders moeten dan eerst hun hart luchten en dat mag uiteraard. De top mediums en top paragnosten van www.mediumchat4all.nl bieden ook heel graag een luisterend oor aan de cliënten. Aan de hand van het verhaal, komt je er als mediums, tevens coach achter, dat bij degene die belt en dat is vaak de moeder, zelfrespect ontbreekt. En wanneer zelfrespect ontbreekt, ontbreken er regels. Ontbreken er grenzen. En kinderen hebben die nu eenmaal nodig. Maar als je die niet stelt, om welke reden dan ook, gaan kinderen hun eigen grenzen bepalen. Want er is niemand die hun ergens in stuurt. Op de moeder komt dat respectloos over.

Als ik dan aangeef dat het logisch is dat haar kinderen zich zo gedragen, is de nieuwsgierigheid gewekt. Aangeven aan de cliënt dat je alleen respect terug krijgt als je zelfrespect hebt, komt dan best wel even binnen. Ik vraag dan aan de ouder waardoor het komt dat ze het moeilijk vindt om respect te hebben voor zichzelf, al wetende dat dit vaak komt door een bepaald schuldgevoel, of het zielig vinden.

Schuldig voelen of zielig vinden om grenzen te stellen
Een moeder kan zich al snel schuldig voelen, of het zielig vinden haar kinderen grenzen aan te geven. Ze gaat er dan volledig aan voorbij dat kinderen de wereld aan het ontdekken zijn en wat is er dan niet mooier als je daar compleet de vrije hand in hebt en niemand je een duimbreedte in de weg legt. Dat is toch fantastisch als kind zijnde!

Op het moment dat ik het zo uitleg aan de ouder die chat op www.mediumchat4all.nl gaan alarmbellen af en begint een bepaald besef door te dringen. Begrijp je dat kinderen hun grenzen aan het ontdekken zijn en dat ze het nodig hebben waar jouw grenzen liggen? Dat als jij je schuldig blijft voelen, jij je kinderen geen verantwoordelijkheid meegeeft en dat nodig hebben en waar ze later alleen maar profijt van zullen hebben. Je zou je schuldig moeten voelen over het feit dat je ze het niet meegeeft.

Moeilijk, moeilijk
Ja maar, zegt dan de moeder, het is zo moeilijk, ze luisteren niet. Dat komt, omdat jij ze nog nooit hebt gevraagd naar je te luisteren. Je vond altijd alles goed. Hoe ga ik dit dan aanpakken? Hoe ga ik er dan nu nog voor zorgen dit voor elkaar te krijgen. Dat is toch moeilijk. Is het niet al een verloren zaak en kan ik niet maar beter....

Wat gebeurt hier!
De ouder loopt wederom weg voor zijn eigen verantwoordelijkheden en durft de confrontatie niet aan te gaan met de kinderen. Dat is moeilijk, dat is ingewikkeld en ach ja, heb het nu toch al verpest. Moet ik dan nu nog gaan bijsturen? Of jij moet bijsturen is aan jou, geef ik dan aan. Wil jij dat jouw kinderen als ze volwassen zijn, hun eigen leven kunnen leiden? Wil jij dat jouw kinderen als ze volwassen zijn dat ze hun eigen verantwoordelijkheid pakken? Ja natuurlijk. Ok, wie gaat ze dat leren dan nu? Dat zal ik dan wel zijn, met een zucht er achter aan.

Zo moeilijk is het niet
Zo ingewikkeld is het allemaal niet, stel ik de ouder gerust. Ga er eens vanuit dat jouw kinderen jou geen pijn willen doen en jij hun niet. Dat klopt, hoor ik dan vaak. Want pas kwam mijn zoon nog de keuken ingelopen en gaf mij spontaan een zoen. Zie je wel, zeg ik dan. Er is wel bereidheid en liefde. De puntjes moeten gewoon even op de I worden gezet. En aangezien jij de volwassen persoon bent, moet jij die rol nu ook gaan vervullen. Leer je zelf heel veel van en je kinderen ook.

Hoe pak je het aan als ouder
Ga met de kinderen, of met ieder kind apart rond de tafel zitten. Vraag het kind of het blij is, gelukkig. Wat het mist, wat het van jou nodig heeft. Dan voelt het kind zich gehoord, gezien. En kan zich uiten, zijn gevoel tonen. Wel zo fijn voor als ze volwassen zijn. Volgt er een verbinding tussen jullie beiden. Dan geef je daarna aan wat jij fijn zou vinden en hoe jij het graag zou willen zien en wat jij mist. Dan zul je zien dat je kinderen absoluut bereid zijn moeite te willen gaan doen.

Daarvoor stel je samen een overeenkomst op, die plak je op een zichtbare plek, wordt iedereen er telkens opnieuw aan herinnert en blijft het beklijven. En corrigeer elkaar met humor. Het werkt!

Liefdevolle groet, medium Claire mediumchat4all.nl
 

---

Datum: 20-01-'19

Terug naar overzicht